mouthporn.net
@vashak on Tumblr

VASHAK

@vashak / vashak.tumblr.com

Yoshida Akimi’nin yürek dağlayan eseri BANANA FISH hakkında delirmeceler Spoiler’lar burası hariç her yerde #banana fish türkçe
Avatar

-Abi geçen bi arkadaş Banana Fish diye bişey anlattı. Acayip bişey. Böyle çok fena kendini kaptırıp gidiyosun.

-Hadi ya, neymiş o?

-Ya böyle New York’ta geçiyo şimdi bu hikaye. Ash diye genç bi çocuk var. Böyle bi sokak çetesinin lideri bu. Karizmatik bi bebe. Belinde silahla geziyo sürekli. Vurdu mu asla şaşırmıyo hedefini. Bi de bu çocuğun peşine düşen bi mafya var. Ama mafya böyle bildiğin ağzına kadar boka batmış. Her türlü pislik var. Ash bunlara karşı tek başına mücadele ediyo. Çok sürükleyici.

-Adı ne dedin?

-Banana Fish.

-O ne lan öyle isim mi olur?

-Abi işte Banana Fish diye bişey var. Kimse bilmiyo ne olduğunu. İnsan mı, yeraltı örgütü mü, başka bişey mi bilmiyosun. Gizem de var yani hikayede.

-Diyosun?

-Yani sana demem o ki, böyle komplo teorileri, derin devlet ilişkileri, kimyasal silahlar falan ilgilini çekiyorsa, bir de böyle bol aksiyonlu şeyleri seviyosan bi bak derim.

-Aşk yok mu bunun içinde?

-Ha?

-Aşk diyorum. Yok mu?

-Var abi... O da var...

Avatar

Eiji’s war

Part 1 - Part 2 - Part 3 - Part 4

Originally posted on 22 December 2019 in Turkish here.

No, I’m not done yet.

I previously wrote about how Eiji found a new purpose in life after meeting Ash and getting to know his world, which helped him come out of the depression he suffered back in Japan. But what exactly is Eiji’s new purpose in life? It’s saving Ash from his very “different” world.

In the beginning of the story, we saw how devastated Eiji was when he found out that Ash was ready to use his one and only trump card (the capsule containing the Banana Fish drug) against Golzine, knowing full well that he wouldn’t win.

Ash had risked his own life to save Eiji’s when he didn’t know him at all and now Eiji doesn’t have the heart to let him walk to his death. It’s like he’s thinking to himself, “How can a boy my age find himself in such an impasse?” This is the first time we see Eiji rebel against the world Ash’s living in.

But Eiji does more than silently shed tears, especially once things get more complicated. For example, here he’s basically telling Ash to quit doing things that would put him in harm’s way.

Later, when it becomes clear that there’s no “quitting” in this world (because they simply won’t let you), Eiji comes up with a different suggestion.

Avatar

Different worlds: Eiji (3)

Part 1 - Part 2 - Part 3 - Part 4

Originally posted on 19 December 2019 in Turkish here.

This is the part where things get complicated. Eiji will discover the true extent of Ash’s solitude and try to save him from a fatalistic mindset.

Like I mentioned in the other meta, Ash doesn’t want to kill. On the other hand, he shows no mercy to those who sold their friends out to Arthur. Or let me rephase that: Ash can’t take the risk of showing mercy to these spineless cowards who indirectly caused members of his gang to be killed. In the meantime, Eiji more or less knows what Ash is up to until late at night. He pieces together the bits he overheard Ash tell his gang members and the news about gang violence. Still, Eiji doesn’t judge him without hearing his side of the story. Instead he calmly asks him about what is going on.

Eiji gives Ash an opportunity to explain himself first. When Ash brushes him off, he points out the blood stain on his t-shirt, making it clear that he wants an explanation. He shows Ash the article on New York Times and asks him “Did you do this?” Then he softly adds “I don’t want to believe it…” This last sentence serves to make Ash understand that Eiji’s disappointed in him. Yeah, that’s just how good Eiji is at expressing his emotions.

Ash, on the other hand, is already feeling guilty about the lives he took, so being confronted about it makes him angry and defensive. He brazenly tells Eiji “And so what?” I think Ash is trying to act all nonchalant about it because he’s trying to convince himself that he did the right thing. But Eiji doesn’t know what to make of this sudden shift in attitude because just a few days ago he witnessed the extent of Ash’s trauma with killing when Ash cried his heart out on his lap. So Eiji gets angry because he’s scared. He wanted to protect Ash’s soul but now he’s scared that he has already lost him for good. Fueled by disappointment, his next remark hits home: “You now are not you! You’re not the Ash that I and Skip and Shorter knew so well!”

Remember the part where Eiji was thinking to himself that he feared Ash was slowly drifting away from him even when they were so close? This is the first time Eiji voices that fear, which leads Ash to conclude that Eiji started seeing him differently than before. And that thought is enough to make him panic because Ash always took consolation from the fact that, in Eiji’s eyes, he was just a teenager, not a cold-blooded murderer (although he just called himself a murderer in front of Eiji).

Seeing Ash storm out of the apartment, Eiji regrets his words immediately. He also feels guilty about defending others and telling Ash that he wouldn’t understand the feelings of the “have-nots” while he failed to understand Ash’s feelings in the first place. The last thing Ash said before he left the apartment keeps echoing in his mind: “I never ever wanted to be exceptional in my whole life!”

I assume Eiji then spent a sleepless night thinking things over and followed the logic I explained here, which lead him to look at things differently: Ash’s actions aren’t always dictated by his will or desires. He does certain things not because he wants to but because he has to, because “his world” compels him to. So Eiji decides to go and apologize to Ash as he thinks he hurt him while all he intended to do was to warn him. On the other hand, Ash probably thinks he lost Eiji for good after that fight like I explained in this meta. But it’s not like this was something he didn’t expect.

The look on Ash’s face here is just so raw… And this scene is proof enough that he didn’t believe Eiji when he said he would stay with him forever just the night before. For Ash, that was just an empty promise made on the spur of the moment by an innocent boy who didn’t belong in his world. But like everything else with Eiji, it was meant well.

Ash was ashamed of what he did and wanted to protect Eiji, so he didn’t tell him what he was up to, but of course he didn’t expect Eiji to remain clueless. That’s why I think it didn’t come as a surprise to Ash when Eiji wanted to confront him about the killings. But when Eiji outright tells him that his talents and gifts (which are nothing but a curse to Ash) make him exceptional, Ash is deeply hurt. Before, Ash always knew that Eiji was on his side even if he didn’t understand Ash’s feelings. Not this time. Ash realizes that Eiji’s not with him on this one and that realization makes him feel very lonely. That’s why he goes to the library. Ash turns to books when he has no one else. It’s as if the library is a reflection of his inner self.

The morning after the fight, Eiji asks Bones and Kong where Ash might be. They tell him, “The boss likes to come to the library when he wants to be alone.” Actually, it’s the other way around. Ash comes to the library because he feels alone. We know what went through Eiji’s mind when he found Ash reading on his own in the library because he tells Ibe-san at the end of the story. In that moment it’s like everything falls into place and Eiji makes up his mind.

Avatar

Different worlds: Eiji (2)

Part 1 - Part 2 - Part 3 - Part 4

Originally posted on 7 August 2019 in Turkish here.

In Part 1 of this meta, I wrote about Eiji’s life before he met Ash and how helping Ash became a new purpose in life for him at a time when he felt lost. In this part, Eiji will get to know Ash better and discover his inner turmoil.

When Ash finds out in Los Angeles that the whole business with Banana Fish is basically a bottomless shithole, the first thing he does is to talk to Eiji to send him back to Japan where he will be safe. He doesn’t mince his words at all and flat-out tells Eiji “You’re a handicap to us.” But by then, having learned about the kind of childhood Ash had and seen the place he grew up in, Eiji has grown more attached to Ash. Also, Eiji saw more action in the last couple of months than he ever had in his 19 years—all when he was with Ash. So, naturally Eiji’s deeply hurt to hear Ash dismiss him so callously, but at the same time he knows that Ash is doing this for his own good. Eiji also can’t help but admit Ash is right, saying, “I can’t even protect myself. I will just mess things up… I know I’m useless.” But to Eiji’s surprise, Ash disagrees.

This is also the first time when Eiji gets a glimpse of what Ash thinks of him. Ash doesn’t go easy on him but makes sure that Eiji understands how unusual it is for Ash to see someone do something for him without expecting anything in return. As for Eiji, he did what he did because he wanted to and he thought it was something to be taken for granted. I had the impression that he was going to say “Anybody would have done the same thing” in the scene above before Ash interrupts him.

The sad thing is that the next time Ash and Eiji get together after this scene, they will have been cheated by Yut-lung, lost Shorter and barely escaped from Golzine’s clutches.

After Shorter’s death, Ash and Eiji grow more attached to one another. While the guilt of having killed his best friend gives Ash nightmares, Eiji becomes an anchor in his life, allowing Ash to mourn Shorter. As for Eiji, he holds himself responsible for what happened, believing that Ash killed Shorter to save him, and decides to stay with Ash no matter what.

Avatar

Different worlds: Eiji (1)

Part 1 - Part 2 - Part 3 - Part 4

Originally posted on 24 July 2019 in Turkish here.

Previously, I wrote about Ash’s perspective on how he and Eiji live in different worlds. Now it’s Eiji’s turn... The story of Banana Fish gives us a couple of hints about Eiji’s life before he came to New York. But our main source for the ‘different world’ that Eiji’s living in is the side story Fly boy, in the sky which was written before Banana Fish began serialization.

Fly boy, in the sky tells the story of how Ibe-san and Eiji met. Eiji is introduced as a high school student living with his parents and little sister in his hometown Izumo. He’s no different from the Eiji we know, except for the hair. An obedient, good-natured, baby-faced boy. He opens his already huge eyes to see better because he’s near-sighted and refuses to wear glasses for fear that the other kids will make fun of him in school. Yes, he’s a perfectly normal teenager.

Eiji is a member of the school’s athletics club and competes in pole-vaulting. He’s got a rival from another school and although the two boys have been competing against each other since middle school, his rival has grown a lot taller recently which puts Eiji at a considerable disadvantage. Now he keeps coming second in competitions (The second character in Eiji’s name “二” means “two”).

At home, things are not so easy for Eiji either. His father was hospitalized a year ago due to liver disorders, so Eiji has been living with his mother, sister and grandmother ever since. The family is not doing great financially. But above all, the 17-year-old Eiji is away from his father when he needs a male role model around the most. And he can’t bear to see his mother flirting with other men.

But Eiji really loves pole-vaulting even if he doesn’t realize it. When his body is suspended midair for two seconds, his mind becomes free of all thought and an expression of pure bliss appears on his face. So much so that Eiji can’t recognize himself when Ibe-san shows him the photos he took of Eiji when he was ‘flying’.

Eiji: Is this... me?
Ibe-san: Of course, it is!
Eiji: So this is how I look? Wow... I didn't know that...
Ibe-san: Right? You look so good.

Then we find out in Banana Fish that Eiji badly injured his foot and, although the injury eventually healed, he could no longer pole-vault. And later when he lost his sports scholarship, he became more and more withdrawn. Ibe-san tries very hard to lift him out of this depressive episode and finally decides to take Eiji to the US with him, thinking that some change of scenery might be good for him.

So the now 19-year-old Eiji finds himself in New York as Ibe-san’s assistant and meets Ash.

Avatar

Soru değil ama motivasyon gibi bir şey yazmak istedim hala burayı kullanıyor olmana çok sevindim 🥺 bir süredir kullanmıyordum gerek mental olarak olsun gerek başka şeyler olsun ama şimdi tekrar insanlarla iletişim kurmak istiyorum çok birikmişim 😂 çok seviniyorum hala böyle bir hesap açtığın için gerçekten yazıların çok muhteşem ve ben de senin düşündüklerinle paralel şeyler düşünüyorum hep ❤️

Avatar

Tekrar merhaba! Çok teşekkür ederim ❤️ Seni de hala buralarda görmek güzel. Yazdıklarımı hala takip etmen beni çok mutlu etti. İstediğin zaman bana yazabilirsin. İnsanın başkalarının da kendisiyle aynı düşüncelere sahip olduğunu görmek ayrı bir tat veriyor. Meta okurken “Evet! EVET!!!” diye kendimden geçtiğimi çok bilirim. Yazanı alnından öpesim gelirdi.

Avatar

banana fish'i birkaç gün önce bitirdim, o günden beri içim bir buruk. final sahnesine ait bir fotoğraf gördüğüm zaman bile yumruk yemişe dönüyorum. bugün de blogunuzu tesadüfen keşfettim. banana fish'le alakalı her türlü şey hakkında yazmanız hem de türkçe yazmanız! gerçekten çok sevindim. buralardan hiç gitmeyin!

Avatar

Merhaba! Ben de yazdıklarımı beğenmenize çok sevindim, çok teşekkür ederim. Aramıza hoş geldiniz 😊Geçmiş olsun bu arada (spoiler: geçmiyor).

Valla daha buralardayım gibi. Banana Fish’le tanışalı 2 yıldan fazla oldu ve görünen o ki hala yazacak bir şeyler bulabiliyorum.

Avatar
Anonymous asked:

merhabaa, ben yolum düştükçe blogunuza uğrayıp saatlerimi harcayan ve ağlaya ağlaya uyumaya giden bahtsız bir yoldaşım... yazılarınızı hayranlıkla okuduğumu ve imrendiğimi söylemek isterim öncelikle. fikirleriniz sayesinde banana fish'i daha iyi anlayabiliyor ve kafamdaki soru işaretlerine cevap bulabiliyorum. bu yüzden çook teşekkür ederim size. merakıma yenik düşüp öğrenmek istediğim naçizane bir sorum olacak benim; nerede yaşadığınız ve kaç yaşında olduğunuz. yakınlarda iseniz sizi ziyaret edip sohbet etmeyi çok isterim... haddimi aştıysam özür dilerim. huzurlu geceler 🌠💛

Merhaba! Estağfurullah, güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim 🤗

Ben de Banana Fish’i ilk kez okuyup izledikten sonra hayranların konuyla ilgili yazdıkları her şeyi okumaya koyulmuştum ve bu bana çok iyi gelmişti. Bu kadar etkileyici bir hikayenin ardından insan mutlaka düşündüklerini konuşup paylaşmak istiyor. Hatta bunu yapmadan duramıyor. Ben de içimdekileri dökmek için bu blogu başlattım. Ve ilginçtir, hayranlar arasındaki bu etkileşimle insanın bu hikayeye duyduğu sevgi daha da depreşiyor. En azından benim açımdan öyle olmuştu. Banana Fish üzerinde düşündükçe güzelleşen bir hikaye. Benim yazdıklarım bu hikayeyi daha iyi anlayıp daha çok sevmenize vesile olduysa ne mutlu bana.

Beni Max ve Ibe-san yaşlarında düşünebilirsiniz. Ankara’da oturuyorum. Size de iyi günler/geceler! 😊

Avatar

🤔acb ashin asik oldugu 14 yasindaki olen kiz hakiinda baska 1 bilgi var mi🤨

Avatar

O kız hakkında hikaye bize başka bir bilgi vermiyor. Benim bu konuda bir teorim var yalnız. O kızın ölmesinde Arthur’un parmağı olabilir. Angel Eyes adlı yan hikayede 15 yaşındaki Ash dört kişiyi öldürmekten ıslahevine giriyor ve orada Shorter’la tanışıyor. Hikayenin sonunda Shorter, Ash’e “Sen de mi Arthur yüzünden buradasın?” gibi bir soru soruyor. Buradan anlıyoruz ki Ash’in yakalanıp ıslahevinde girmesinin Arthur’la bir alakası var. Eğer o kızı Arthur’un çetesindekiler öldürdüyse Ash de onların peşine düşüp bir iki (dört) tanesini indirmiştir diye düşünüyorum.

Avatar
Anonymous asked:

ash'in ölümü hakkında ne düşünüyorsun? ben öldüğünü asla kabul edemiyorum, daha doğrusu etmek istemiyorum. serinin kendisi her ne kadar muhteşem olsa da, sonu bence olmamış. ash hayatta kalmayı hak ediyordu. böyle mutsuz bir sona hiç de gerek yoktu bana kalırsa...

Ash’in ölümü herkes gibi beni de mahvetti. Hikayeyi okurken “Acaba sonunda ölür mü ki?” diye düşündüğümü hayal meyal hatırlıyorum. Çünkü hep çok kötü şeyler oluyordu. Ama asla Ash’in o şekilde ölmesini beklemiyordum. Zaten herhalde Ash’in o şekilde ölmesine şaşırmayan tek kişi Ash’in kendisi. Bana öyle geliyor ki Ash tam olarak bu şekilde öleceğini düşünüyordu: çete çatışmaları yüzünden ve bir başka sokak serserisinin elinde. 

Ve Ash’in bununla bir sıkıntısı yoktu. Hatta böyle ölmeyi hak ettiğini düşünüyordu. Hatırladığım kadarıyla bu konuda ash-in-the-rye ile uzun uzadıya konuşmuştuk ve ben resmen bir aydınlanma yaşamıştım. Ash, Arthur’la teke tek dövüşe de ölmeyi bekleyerek gitti. Çünkü onun dünyası bunu gerektiriyordu.

Ash’in bu şekilde ölmeyi kabullenmesi bize dolaylı olarak Ash’in ne kadar empati yeteneği yüksek biri olduğunu da gösteriyor. Abarttım mı? Yok, ciddiyim. Ash, sokaklardaki diğer çocukları kendi gibi bir şekilde oraya düşmüş çocuklar olarak görüyor. Her birinin başka bir derdi var ve ne yapıyorlarsa bununla başa çıkmak için yapıyorlar diye düşünüyor. Yani onları kendisiyle eşit görüyor. Yani onların Ash’le dövüşmek, Ash’i öldürmeye çalışmak için geçerli sebepleri olduğunu kabul ediyor.

Lao’nun kendine göre çok geçerli bir sebebi yok muydu şimdi? Sing, Ash’le teke tek dövüşürse ölecekti. Lao küçük kardeşini korumak istedi ve kendisi ölmeyi göze alarak Ash’in peşinden gitti. Zaten son nefesinde de Ash’e “Yanlış anlama. Sing’i öldürmene izin veremezdim,” diyor.

Ash’in hazmedemeyeceği ölüm onunla eşit koşullara sahip olmayan birinin elinde ölmek olurdu. Zaten onun için Golzine ve Foxx ile yılmadan ölümüne savaştı. Ben de tecavüzcülerinden birinin elinde ölmediği için memnunum. Düşünsenize en sondaki o kıran kırana dövüşte Foxx’un galip geldiğini? Ya da Ash’in Dino’nun malikanesinde hapis halde yeme bozukluğundan öldüğünü? Bunlar bence mevcut sondan daha da kötü sonlar olurdu.

Ash’in ölümüyle ilgili kendimi avutmak için söylediğim bir başka şey de onun mutlu öldüğü. Ama bu yalan ya da bir kandırmaca değil. Öldüğünde gerçekten mutluydu. Bir kere, Ash ölmeden Eiji’nin mektubunu sonuna kadar okuyabildi. Kendi kendine kalabildiği tek yer olan kütüphaneye kadar gidebildi. Eiji’nin onunla barışmak için kütüphaneye geldiği gün oturduğu koltuğa oturdu (Bu detayı yönetmen Hiroko Utsumi bir röportajda söylemişti). Eiji’nin yazdığı satırlardan gerçekten ruhunun daima onunla olduğunu hissetti. O kadar ki mutluluk gözyaşları döktü ve yüzünde bir gülümsemeyle son nefesini verdi.

Yazmak giderek zorlaşıyordu.

İşin en trajik kısmı Ash’in bıçaklanmadan hemen önce yerinden fırlayıp Eiji’yi son bir kez görmek için koşmaya başlaması. Ben o sahneyi çok sembolik buluyorum ve Ash’in bu hareketine çok anlam yüklüyorum. Ash, Eiji’yi bir daha görmemeye karar vererek aslında içten içe deli gibi özlemini duyduğu bir şeyden (sevilmekten) feragat ettiğini o an kavrıyor ve nihayet buna isyan ediyor. Eğer bunu yapmasaydı dikkati dağılmış olmayacaktı, Lao’nun geldiğini fark edecekti ve o an ölmeyecekti. Ama Eiji’nin sevgisinden feragat etmiş olacaktı. Yani artık bildiğimiz Ash olmayacaktı.

Bence Ash hikayenin sonunda sadece hayatta kalmayı değil, dünyaları hak ediyordu. Yaşasaydı kim bilir neler başarırdı. Bunları görmeyi herkes gibi ben de çok isterdim ama Banana Fish böyle bir hikaye değil maalesef (Onun için fanfiction diye bir şey var). Ash hiç hak etmediği bir yaşam sürdü ve hiç hak etmediği şekilde öldü. İnsan tabii ki de buna isyan ediyor. Ama bence yazar Yoshida Akimi’nin amacı da tam olarak buydu: Bizleri böyle isyan ettirmek, yüreğimizi parçalayıp salya sümük ağlatmak. Ben yazarın böyle bir son yazmakta bundan başka bir amacı olduğunu düşünmüyorum. Herhangi bir mesaj kaygısı olduğunu da düşünmüyorum. Okuduğum kadarıyla bazı hayranlar yazarın Ash’i öldürerek Ash ile aynı özelliklere sahip kişiler (cinsel istismar mağdurları, geyler/biseksüeller, vs.) için ölümün yaşamaya yeğ olduğu mesajını verdiğini düşünüyor. Ben buna kesinlikle katılmıyorum ancak bu konu bir yandan da bana sanatçının topluma karşı sorumluluğu nedir ve ne olmalıdır, diye düşündürtüyor. Ama bence Yoshida Akimi hikayeye trajik bir son yazmak istemiş ve yazmış. Hepsi bu.

Yazmış yazmasına da Ash’in onca ağır yaralanmayı atlattıktan sonra hayati organlarının hepsini ıskalayan bir bıçak yarasından ölmesi ne kadar gerçekçi, tartışılır. Bu yüzden hayranlar Ash’in kurtulabilecekken bilerek kendini ölüme bıraktığını düşünenler ve Ash’in yarası ölümcül olduğu için bedeninin yenik düştüğünü, yani ölmek ya da hayatta kalmak gibi bir seçeceği olmadığını düşünenler şeklinde ikiye ayrılmış durumda. Ben bunu hikayenin diğer abartılı taraflarından biri olarak kabul ediyor ve bu sefer yarasının gerçekten ölümcül olduğuna kendimi inandırıyorum. Dolayısıyla, şahsen ikinci kampa daha yakınım ama herkes hikayeyi istediği gibi yorumlamakta serbest tabii.

Sonuç olarak ben Banana Fish’i sonu böyleyken seviyorum. Sonunun hikayeye gölge düşürdüğünü düşünmüyorum. Ama Banana Fish farklı bitseydi ve Ash yaşasaydı, o zaman da hikayeyi aynı ölçüde severdim.

Avatar
reblogged
Avatar
vashak

The bird and the lynx

I want to talk a little bit about this visual here. This is the print on the Hagoromo Clear Clutch Bag which was released in February 2021. It shows a bird with a stem of rye in his beak, and a lynx holding a letter in his mouth.

We already know that Eiji is often depicted as a bird in the series and that Ash envies him because he can fly, he’s free. So the bird is definitely Eiji. The stem of rye in its beak must be a reference to The Catcher In The Rye, and this is one of the many references that Banana Fish makes to the famous literary title. The final episode of the anime is entitled The Catcher In The Rye. The second ending of the anime shows Ash and Eiji in a rye field at sunset. And there’s this beautiful cover of the TV Animation Official Guide “Moment.” I talked about how I thought the “catcher in the rye” in Banana Fish was Eiji in this meta here and this visual works perfectly with that interpretation.

Now for the lynx, it is obviously Ash, as he’s is known in the streets as “Ash Lynx.” By the way, I wonder how he got that nickname… And how did ‘Aslan’ become ‘Ash’ in the first place? Because his father calls him Ash too? Anyway, besides his nickname being “lynx,” Ash is likened to a variety of wild cat species throughout the story but always by his adversaries (Golzine, Yut-Lung, Foxx, etc.). This is important. I don’t remember any of his friends or allies ever making that allusion. Certainly not Eiji, who as we all know, thinks of Ash as a teenager like himself, which is kind of the whole point of the story. And finally, Ash himself draws a parallel between himself and the leopard in Hemingway’s “Snows of Kilimanjaro.”

As for the letter in the lynx’s mouth, it is clearly Eiji’s letter. I really like how the lynx is only slightly facing the bird like he’s trying to make up his mind about what he just read in the letter. And the bird looks like he just landed next to the lynx at the last minute before he has to take off again to offer him a stem of rye (the ticket to Japan maybe?), symbolizing a life where he can heal.

Anyway, there you have it. Banana Fish explained by a simple but very meaningful visual. Now I feel like everything I’ve written so far was redundant. I should have just posted the photo and the reference link because the image just speaks for itself.

Avatar
sayaka19fan

I’m interested in how Aslan became Ash too! Her mother called him Aslan, Griffin called him Aslan, Jennifer though called him both Aslan and Ash and James called him Ash. What I think is that since Aslan was a name chosen by the woman who left him, James decided to call his boy in a different way. So Ash ended up with two names.

As for Lynx, Skipper says that it’s the perfect name for his boss because he’s a free spirit. Lynx is said オオヤマネコ aka the Great Mountain Cat in Japanese.

Be aware as well that mountain cats are associated in Japanese folklore with nekomata 猫また, evil spirits. The nekomata was described as a mountain beast: according to the Meigetsuki, “They have eyes like a cat, and have a large body like a dog.” The essay Tsurezuregusa from the late Kamakura period (circa 1331) asserts, “In the mountain recesses, there are those called nekomata, and people say that they eat humans…”

As for how Ash got that name, my headcanon is that it was a sort of stage name at Club Cod because “cathouse” is slang for “brothel”. Once he left the house he became a “wild cat”.

Also, there’s this Japanese proverb:

猫に木天蓼お女郎に小判

catnip for cats, gold coins for prostitutes

(everyone has their favorite, pick the right thing to please someone)

And in Japanese it’s called a thieving cat someone who “steals” a partner.

どろぼう猫 thieving cat, (derogatory) adulterer, homewrecker.

But basically I think that Ash became a lynx because of his good aim with a pistol. Lynx = good sight.

Curiosity: Lynx is the name of a constellation very difficult to spot in the sky, you need a lynx sight to see it. 😀

Mindblown as always by the amount of research you made. Thank you so much! 

Avatar

Max Lobo’nun Anıları

“Max Lobo’nun Anıları”yla ilgili diğer hayranların yazdıklarından öğrendiğim kadarını daha önce derlemiştim. Banana Fish’in mangası bittikten birkaç yıl sonra çıkan bu 4 kitaplık seri Akira Endou imzasını taşıyor. Yani bu kitapların yazarı Banana Fish’in yazarı değil. Bunu tekrar belirtmiş olayım. Dolayısıyla bu kitapların içeriğini canon (esas hikayenin bir parçası) kabul edip etmemek size kalmış.

Bu kitaplardan birinde Max’ın yıllar önce ölmüş olan Ash’e yazdığı bir mektup var anladığım kadarıyla. Twitter’dan @enta_jinnai ve @nakimooshi, sağ olsunlar bu mektubu İngilizce’ye çevirmişler. Ben de istek üzerine Türkçe’ye çevirdim.

Açıkçası bu yaptığım çeviriden pek memnun değilim. Çevirinin çevirisi olduğu için zaten biraz güvensizce çevirdim. Japonca metnin görüp çevirimi kontrol etmeyi çok isterdim. İlerde elime geçerse bunu yapıp gerekirse bu çeviriyi güncelleyeceğim. Ama gördüğüm kadarıyla daha önceden postaladığım özetteki ana fikirlerle çelişen bir şey yok.

Buyrun…

Ash, huzur içinde bu dünyadan göçüp gittin. Kimse fark etmeden aramızdan ayrıldın. Şimdi Boston dolaylarında bir mezarlıkta annenin yanı başında yatıyorsun. Griffin, Banana Fish’in etkisiyle o hale¹ geldikten sonra onu bulup geri getiren sen olduğun için annenle ilgili meseleyi muhtemelen biliyordun².
Annen seni doğurduğunda hem zihnen hem de bedenen çok yıpranmıştı. Uyuşturucu, cinsel özgürlük hareketi ve topluluk halinde göçebe bir hayat sürmek onu tüketmişti. En sonunda annenin Boston’da yaşayan anne babası onu yanlarına aldılar³, ancak bundan kısa bir süre sonra annen hayata veda etti. Öldüğünde daha reşit bile değilmiş. O zamanlar onun gibi çok insan vardı⁴, diyecek olursan… Ne diyeyim, haklı olursun.
Bence bu kadar uzun süre insanlık dışı koşullarda yaşayabilmen adeta vahşi bir hayvanın doğasına sahip olman sayesinde mümkün oldu. Ama sen vahşi bir hayvandan ibaretsin, demek istemiyorum. Gözlerimin önünde endamının vahşi bir güzelliğin vücut bulmuş halinden nasıl korkutucu bir hale büründüğünü hatırlıyorum.
Aslına bakarsan etrafındaki herkesin seninle ilgili düşünceleri birbirinin aynı hale geldi. Hepimizin ayrı ayrı güçlü kişilikleri olmasına rağmen sizlerin gözünde Ibe, Charlie ve ben birer “moruk”tuk⁵. Sen aramızdan ayrılalı on yıldan fazla olmasına rağmen benim gördüğüm kadarıyla arkadaş çevrenin sana duyduğu güven ve takdir duygusu yayılmaya devam etti. Oğlum Michael da bu yeni nesle dahil oldu. Onunla görüştüğümde sahip olduğu yeteneklerin kendini göstermeye başladığını, onun da bu yeteneklerini yaratıcılıkla kullandığını görüyorum.
Sing Soo-Ling’e seninle ilgili anıların tümünü bir yerde toplamak istediğimden bahsetmiştim. Bunun üzerine bu fikri destekleyen birçok mesaj aldım. İnsanlar bana yanlarında olmadığım bu süre zarfında olanları anlatmaya başladı. Bu anı defterini onlar sayesinde tamamlayabildim. Kalem tutmayalı uzun zaman olmuştu.
Arkadaşların senin izinden giderek kütüphaneyi kullanmaya başladılar. Bilgisayar kullanmayı da zaten senden öğrenmişlerdi. Böylece şu an hepsi bu çağın bayrak taşıyanları oldular. Cain büyük emek sarf edip avukat oldu. O bücür Sing şu an 1.90 boyunda bir dev. Bir yandan üniversiteye devam ediyor, diğer yandan da Chinatown’da kendi işi var; bir ticaret şirketi işletiyor. Yut-Lung, Hong Kong’da birçok şirketin başında ve işleri giderek büyüyor. Onun bilmece gibi karakteriyle ilgili anlamadığım çok şey var ama ilginç bir kişilik olsa gerek.
Eiji… Onun o çocuksu hali tamamen kayboldu. Hüzünle doldu taştı, adeta inzivaya çekilmişçesine durgun ve sessiz bir insan olup çıktı. İki yıl hiç antrenman yapmadığı için sırıkla atlamaya tekrar başlayamadı. Ama sonra greencard aldı ve şimdi New York’ta yaşıyor. Şu an çok saygın bir fotoğrafçı. Bu kitaptaki fotoğrafların hepsi onun. “Eiji Okumura” imzasını taşıyan fotoğrafların hüzünlü, nostaljik ve kendine has bir duygu barındırdığı söylenir. Ama ben o duygunun ne olduğunu biliyorum. O duygunun kaynağında sen varsın, Ash. Eiji hala senin bir gün çıkagelmeni bekliyor. Gözleri sonsuza dek seni arıyor olacak.
Ekipten bazıları sivil toplumda çalışıyor, bazıları dünyanın dört bir yanında bağlantılarını güçlendiriyor, bazıları ise uzay araştırmaları yapıyor. Çoğu hala yakın arkadaş. Hatta adeta bir aile gibiler. Gelecekte ne yapacaklarını görmeyi iple çekiyorum ve hepsinin uzun bir hayat yaşamasını diliyorum⁶. Onlar için hayatın merkezinde hala Ash Lynx var. Hala sen varsın.
Ha, beni mi soruyorsun?
Oğlum Michael’dan ayrı kaldığım zamanı telafi etmek için zamanımı onu yetiştirmeye adadım. Jessica’nın çalıştığı zamanlarda da onun yerine Michael’a ben baktım. Okul Aile Birliği başkanı bile oldum. Şimdi Michael liseye gidiyor. Artık benimle takılmaktansa Eiji’nin sergi hazırlıklarında görev almak daha çok ilgisini çekiyor. Onun için ben de yeni bir şeylere başlamayı düşünüyorum. Aslında bir süredir çevremdeki insanlar yaptığım gönüllü işlerden dolayı bir sonraki seçimlerde belediye başkan adayı olmamı söylüyor. Sanki siyasetçilerden nefret etmezmişim gibi! Ama sorunları olan bir toplumun üyesiysen, çözebileceğin sorunları görmezden gelemezsin. Toplumun sana ihtiyacı varsa, senin de gereğini yapman gerekmez mi? Sence?
Neyse, tekrar genç olamayacak bir “moruk” olarak herkesin senin benliğini yaşattığını izlemeye devam etmek istiyorum. Sen hep bana yaşlı bir adammışım gibi davranırdın. Onun için baba oğul gibi olmamız kaçınılmazdı herhalde. Halbuki ben daha gençtim. Dışardan bu kadar ukala bir oğlumun olması zoruma gidiyormuş gibi yapsam da aslında içten içe hoşuma gidiyordu ve seninle gurur duyuyordum.
Doğru duydun. Hep seninle övünmek istedim.

Notlar:

¹ “Sakat” demek istemedim. “Engelli” de kulağıma hoş geldi. Max, Griffin’in Banana Fish’in etkisiyle ne hale geldiğini gören ilk kişi neticede.

² Burada ne kastediliyor, asla anlamış değilim. Annen de madde kullanımının etkisiyle en az Griffin kadar kötü durumdaydı mı demek istiyor acaba?

³ Kendi çocukları olduğu için velayeti zaten onlardadır diye varsaydım. Burada “custody” daha mecazi anlamda kullanılmış sanki. Kol kanat germek gibi.

⁴ Banana Fish’in mangası 1985-87 yılları arasında geçiyor. 1985 yılında 17 yaşında olan Ash, 12 Ağustos 1968 doğumlu. Yani burada bahsedilen “o zamanlar” hippi hareketinin yaygın olduğu yıllar.

⁵ “Old man” için Japonca’da “ossan” dendiğini düşünüyorum. Türkçe’de günlük hayatta ‘moruk’ kelimesini kullanan var mı? Sadece tercümelerde kullanıldığını düşündüğüm bir kelime bu.

⁶ Max burada henüz kendinden bahsetmeye başlamadı. Japonca’da özneler birbirine karışabiliyor, onun burada Max’ın hala Ash’in çetesindekileri kastettiğini düşünüyorum ama emin değilim tabii. Bu şekilde çevirmek bana daha mantıklı geldi sadece.

Avatar
Anonymous asked:

yıl oldu 2021 ve ben hala çaresizce bekliyorum hiç mi gelemez bi film yada OVA :,((

Ben de çaresizce bekliyorum T_T Geleceğini sanmıyorum bu arada. Manganın yan hikayelerini OVA yapabilirler gerçi. Yapsalar çok da güzel olur ama pek ihtimal vermiyorum. N’olur yanılıyor olayım. 

OVA olma ihtimali en yüksek yan hikaye ANGEL EYES’tı ama onun da dramasını DVD’ye eklediler. Onun için yapmazlar gibime geliyor. Gönül ister ki Garden of Light’ı yapsınlar ama onun içinde Ash yok bir kere. PRIVATE OPINION pek bir yere bağlanmıyor. Onun için onun da üstünü çizdik. Fly boy, in the sky ise Banana Fish portakalda vitaminken yazılmış bambaşka bir hikaye zaten ve dünya Eiji’nin oradaki saçını anime olarak görmeye hazır mı emin değilim. Geriye tek seçenek kalıyor, o da Ura Banana. Destekliyorum 👍🏻

Avatar

Dinonun ashe istemedigi her syei yapmasi😤ama sonunda🤔ashin olmemesi icin kendini oldurmesi cok sacma dgl mi🤔😒madem ashi cok seviordun ndn onun hayatini caldin😤😤KEL!

Avatar

Ahaha! İsyanlardayız 😄

Dino hakkında açıkçası derinlemesine düşünmeye pek yanaşmıyorum. Orası tehlikeli bir alan. İnsan onun kötülüğünün vardığı boyutları düşüne düşüne kahrından delirir. Daha önce Dino’nun çocuklara yaptığı şeylere biraz kafa yormuşluğum var. O günü çok üzgün ve sinirli geçirmiştim.

Banana Fish’te olan olaylar kimi zaman fazla abartılı ve gerçek dışı gelebilir. Ne bileyim, yok işte insanları zombiye çeviren bir madde varmış, 17 yaşındaki Ash aşırı zeki, karizmatik ve becerikliymiş, Orta Doğu’yu/Latin Amerika’yı kaosa sürükleyecek politikaların mimarıymış, bir avuç çocuk onun taktiksel zekası sayesinde komandolara karşı gerilla savaşı veriyormuş, 16 yaşındaki Yut-Lung mafyayla işbirliği yapıp ailesindeki herkesi tek tek temizliyormuş falan. Bunlar insana “Yok artık!” dedirtiyor tabii. Ama bu kurgu hikayenin belki de en gerçekçi boyutu ne yazık ki çocuk istismarı.

Dino’nun sevginin ne olduğunu bildiğini ya da başka bir canlıyı sevebildiğini düşünmüyorum. Bir insanın onun yaptıklarını yapabilmesi için tüm insani duygulardan arınması lazım. Onun için Ash’le ilgili takıntısını sevgi olarak görmüyorum. Ash, Dino’nun gözünde sahip olunacak nadide bir parça, işlenecek değerli bir maden ve varisi olarak arkada bırakacağı en büyük miras.

‘Hayatını çalmak’ çok doğru bir tabir. Dino gerçekten de Ash’in hayatını çaldı ama onun içindeki insanlığı öldüremedi. O kadar iğrenç bir yaratık ki Ash’in ona karşı gelmesi adeta hoşuna gitti, bunu bir challenge olarak görüp Ash’i zapt etmek için daha da şevklendi. Ama sonuç olarak Dino, Ash’in karakterini istediği gibi şekillendiremedi, onu kendisi gibi yapamadı. Bu da Dino için hayattaki en büyük yenilgi.

Şimdi bahsettiğin o son sahneye gelirsek… Bir kere Dino ölümcül bir yara almış. Yani gidici olduğunu biliyor. Foxx ona ihanet edip Ash’le işbirliği yapmaya çalışmış. Dino o sırada bunu öngöremenin ve Foxx’un elinde can verecek olmanın hazımsızlığını çekiyor olsa gerek. Ve o sırada Ash’in Foxx’la ölümüne dövüştüğünü görüyor. Bu durumda Dino tabii ki Ash’in Foxx’u yenmesini isteyecek. Ash’i kendi malı gibi gördüğü için Ash eğer ölecekse onu öldüren kendisi olmalı, başkası değil. Onun için Foxx, Ash’in başına silah dayadığında Dino son kalan gücüyle onu vuruyor. Ama daha sonra Ash’i öldürmemeyi seçiyor ve kendini binadan aşağı alevlere atıyor.

19. bölümde Ash yeme bozukluğundan eriyip giderken Dino, Blanca’ya “Ölmesine izin vermeyeceğim. Şu an en iyi şekilde tedavi görüyor. Yine de yola gelmezse onu kendi ellerimle mezara yollayacağım,” demişti. Yukarıdaki sahneye geri dönelim… Ash yola gelmedi ve Dino her şeyini kaybetti. Bu durumda Ash’i kendi elleriyle mezara yollamak için fırsatı varken neden onu öldürmüyor, bunun sebebini gerçekten bilmiyorum. Çok da ilgilenmiyorum. Diğer metalarda yaptığımın aksine Dino’nun aklına girip o an ne düşündüğü hakkında kafa yormayı pek istemiyorum, çünkü bunun bana iyi geleceğini düşünmüyorum.

Avatar
Anonymous asked:

Hi! I just wanted to ask if you knew where I could find the interview where Akimi Yoshida says that Ash and Eiji would have eventually had a sexual relationship if he had lived. I’ve been asking around and cant seem to find it 😅

Hello! Thanks for submitting this ask. I think you’re referring to the Fujimoto Yukari interview published in The Soul of Shoujo Manga (少女まんが魂) in 2000. I just wrote a post about this interview here.

You are using an unsupported browser and things might not work as intended. Please make sure you're using the latest version of Chrome, Firefox, Safari, or Edge.
mouthporn.net