Yıllardır yalnızım. Bir zahmet bu saatten sonra hayatıma girecek kişi de beni bebeği gibi sevsin.
Kitaplara ve kitap karakterlerine aşık olan o kişi...
Aşkın varlığına inanıyorum. Ama benim başıma geleceğine inanmıyorum.
Annem bir süredir şehir dışındaydı.Havaalanından eve kendi gelecekti ama babam uzak muzak dinlemedi kalktı annemi havaalanından almaya gitti.Birbirlerine aşık bir çiftin çocuğuyum. Birbirlerinin gözüne hâlâ sevgi ve şefkatle bakıyorlar. Şöyle seven birini bulamadım ya ne diyeyim.
Kitaplardan, filmlerden ve dizilerden gördüğüm kadarıyla aşk güzel bir şeye benziyor.
Birine karşı bir şeyler hissetmekten o kadar korkuyorum ki o yüzden kimseye yaklaşmıyorum ve kendime yaklaştırmıyorum.Kendime kendimce güvenli bir bölge oluşturdum ve oradan çıkmıyorum kimsenin de o bölgeye girmesine izin vermiyorum.