didoofcarthage reblogged
‘Pegasus’ (1820′s) by Carle Vernet (French, 1758–1836).
Crayon lithograph. Printed by François Séraphin Delpech.
Image and text information courtesy MFA Boston.
Source: collections.mfa.org
didoofcarthage reblogged
Satyr and Nymph (detail) by Gerard van Honthorst, 1623.
didoofcarthage reblogged
Cadmus and Harmonia Changed into Snakes
Bernard Picart
1732
From Ovid’s Metamorphoses:
Those of his companions who were present were horrified, but she just calmly stroked the smooth, sleek neck of the crested dragon, and at once there were two serpents intertwined, who presently went crawling off and found a hiding place within a nearby grove.
But these days, they no longer flee from men, nor do they harm them; mindful of their former identities, they’re very gentle dragons.
Nymphs Finding the Head of Orpheus by John William Waterhouse
1900
Source: commons.wikimedia.org
Echo and Narcissus by Louis-Jean-François Lagrenée
oil on copper
Source: commons.wikimedia.org
The Death of Talos volute krater from 400 to 395 BC, height 75 cm.
Ο θάνατος του Τάλω ελικοειδής κρατήρας 400 - 395 π.Χ., ύψος 75 εκατοστά.
TALOS (Talôs). Was a man of brass, a work of Hephaestus. This wonderful being was given to Minos by Zeus or Hephaestus, and watched the island of Crete by walking round the island thrice every day. Whenever he saw strangers approaching, he made himself red - hot in fire, and then embraced the strangers when they landed. he had in his body only one vein, which ran from the head to the ankles, and was closed at the top with a nail. When he attempted to keep the Argonauts from Crete by throwing stones at them, Medea by her magic powers threw him into a state of madness, or, according to others, under the pretence of making him immortal, she took the nail out of his vein and thus caused him to bleed to death.
Ο ΤΑΛΩΣ (Τάλως). Ήταν ένας άνθρωπος από ορείχαλκο, έργο του Ηφαίστου. Αυτό το υπέροχο ον δόθηκε στο Μίνωα από τον Δία ή τον Ήφαιστο, και παρακολουθούσε το νησί της Κρήτης περπατώντας γύρω από το νησί τρεις φορές κάθε μέρα. Κάθε φορά που έβλεπε αγνώστους να πλησιάζουν, μεταμορφωνόταν σε κόκκινη - καυτή φωτιά, και στη συνέχεια αγκάλιαζε τους ξένους. Είχε στο σώμα του μόνο μία φλέβα, η οποία ξεκινούσε από το κεφάλι φτάνωντας μέχρι τους αστραγάλους, και έκλεινε στην κορυφή με ένα καρφί. Όταν προσπάθησε να κρατήσει μακριά τους Αργοναύτες από την Κρήτη πετώντας τους πέτρες, η Μήδεια με τις μαγικές δυνάμεις της τον έριξε σε μια κατάσταση τρέλας, ή, σύμφωνα με άλλους, με το πρόσχημα ότι θα τον κάνει αθάνατο, πήρε το καρφί από τη φλέβα του και έτσι τον έκανε να αιμορραγεί μέχρι θανάτου.