Bazen sözlerim tükeniyor, kalakalıyorum... Ne düşündüğümü, ne düşüneceğimi bilmiyorum...
"Tefekkür" ve "Tevekkül" olmadan "Tebessüm" de olmuyor...
Günün bitişini izliyorum saatlerce nasıl da benziyor insan ömrüne...
Kaç gibi Biter bu Günler...?
("Herkesin bir sona ihtiyacı vardır... Yeniden başlamak için...")
“Sükûtun da bir sesi vardır... Onu duyacak yürek lâzım...”
"Kendi halim diye bir yer var... Çoğu zaman oradayım..."😌...
"uçurumlar var diyorum, insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında, kendiyle başkası arasında..."
"Herkes Ay gibidir ve herkesin hiç kimseye göstermediği bir karanlık tarafı vardır..."
"Gün öyle yada böyle bitiyor.... Giden ömürden, eksilen kendimizden bir şeyler oluyor sonunda..."
Yoruma Kapalı...!!!
"Gerektiği kadar değiştim..."
Yoruma Kapalı...!!!
"İnsan yorgunluktan ibarettir... Gelir yorulur ve gider..."
(Yoruma Kapalı...!!!)