Herkesin dilinde aşk acısı.. Sen daha büyümedin küçük adam!
Yaşanmış olan olaylara isyan ediyorlar..
Bundan sonraki hayatında doğruyu bildiğini zannediyorlar..
Ama yanlış olaya isyan ettiklerini bilmiyorlar..
Herkesi aynı görmek ne kadar mantıklı..?
Sen kendi düşünceni dile getirirsin lakin karşındaki kişinin düşüncesine neden saygı duymazsın.. Bunu da sorarım sana (sizlere)..?
Zaten her şeyin sıra sıra olacağını bilen kişi sana değer veren kişi değil midir..?
Sana önceden söylediği sözleri neden ona karşı kılıç olarak kullanıyorsun..?
Sadece kendi düşünceni söyleyip sana değer veren kişininde önceden bunları söylemesi ama senin bunu anlayamaman veya işine gelmemesi nasıl geçerli bir sebep olabilir..?
Kabullenmek ne zamandır gurur meselesi oldu..?
Bu hayatta hakikati yaşayan kişiler neden samimiyetsiz gelir..? Söyleyeyim..
Çünkü sen hayatında, hiç sana ithafen sözler duymadın..
Sırf biri yüzünden başı boş yaşanmışlığın kurbanı oldun..
Sen bunu anlayamadın,sevgi seline kapıldın..
Ama onun değişeceğini anlayamadın,anlayamazdın..
Olan oldu demiyorsun.. Acı çekmeyi istiyorsun bunu tekrarlıyorsun..
Ama biliyorum ki hayatta acı’da var, tatlı’da.. Genelde iyi olan şeyler sonra olur..
Ama sen birinin ahını aldıysan o tatlı iyi zamanlar hiç bir zaman gelmeyecek..
Sen kendini ne kadar tanıyorsun peki..? (rest)…..
Samimi olmayan olaylar ne zamandan beri mutluluk verir oldu.¿ Demek isterdim ama bu bile ters düştü hayata..
Anlamsız bir zaman, hayret edici bir insan nasıl olur da hak etmediği halde hayat ona bir takım tolerans sağlar..
Ve bir anda sorgusuz,sualsiz bırakması bu onların sınanması mı.¿ Acaba diye soruyorum kendime..
Şunu biliyorum ki geçmişte yapılan bir şeyin affedilmesi yeniden yapılmayacağı anlamına gelmez..
‘Bir kere o hatayı yaptı mı yine yapacaktır’
Bunu affetmeden önce bilselerdi yine de herkes 2. Şansı hak eder diye söylenirlerdi. Bu konuda değil ama… :-/
'Zararın neresinden dönsek kâr’(mantığı)(;-})
Her zaman'ki gibi beklemekti hayat..
Ama beklediğimiz her ne ise asla gelmeyecekti..
Umudumuzu kaybetmedik yinede… Dayanıyoruz.. İlelebet..
Nasıl bir yol çıkacak önümüze bilinmezlik içinde duygularımızla gidiyoruz…
Her zaman bekleyecek biri ya da bir şey vardır..
Bazen umutlu bazen karamsar.. Geçmişten ya da gelecekten belki gerçekten belki hayalden..
Yüreğimde kopmuş şah damarımdan geçmiş ve sonsuzluğa gitmiş..
Hüzünle vakur bir geminin dönüşünü bekledim ben hep..
Hala bekliyorum...!
O ânı hiç unutamam..
Cesareti ve korkuyu , gücü ve zayıflığı , telaşı ve sükuneti aynı anda hissettim..
Bunu o yaptı..
Mutlu olduğumu hissettim..
Gözlerinin büyüsü yaralarımı iyileştirdi..
Acılarımı dindirdi..
Ama yüreğimde çoktan açtığı derin yara nasıl iyileşecekti…¿
Yaşanmış olan olaylara isyan ediyorlar..
Bundan sonraki hayatında doğruyu bildiğini zannediyorlar..
Ama yanlış olaya isyan ettiklerini bilmiyorlar..
Herkesi aynı görmek ne kadar mantıklı..?
Sen kendi düşünceni dile getirirsin lakin karşındaki kişinin düşüncesine neden saygı duymazsın.. Bunu da sorarım sana (sizlere)..?
Zaten her şeyin sıra sıra olacağını bilen kişi sana değer veren kişi değil midir..?
Sana önceden söylediği sözleri neden ona karşı kılıç olarak kullanıyorsun..?
Sadece kendi düşünceni söyleyip sana değer veren kişininde önceden bunları söylemesi ama senin bunu anlayamaman veya işine gelmemesi nasıl geçerli bir sebep olabilir..?
Kabullenmek ne zamandır gurur meselesi oldu..?
Bu hayatta hakikati yaşayan kişiler neden samimiyetsiz gelir..? Söyleyeyim..
Çünkü sen hayatında, hiç sana ithafen sözler duymadın..
Sırf biri yüzünden başı boş yaşanmışlığın kurbanı oldun..
Sen bunu anlayamadın,sevgi seline kapıldın..
Ama onun değişeceğini anlayamadın,anlayamazdın..
Olan oldu demiyorsun.. Acı çekmeyi istiyorsun bunu tekrarlıyorsun..
Ama biliyorum ki hayatta acı’da var, tatlı’da.. Genelde iyi olan şeyler sonra olur..
Ama sen birinin ahını aldıysan o tatlı iyi zamanlar hiç bir zaman gelmeyecek..
Sen kendini ne kadar tanıyorsun peki..? (rest)…..
- Bir özlem var içimde.. İçten içe hissediyorum her şeyi..
- Hayal ediyorum, bu aralar dahada yoğun duygular içerisindeyim..
- Hiç olmadığım kadar kendimi iyi ve de kötü hissediyorum..
- Bütün duyguları aynı anda yaşıyorum aslında.. Sadece bir tek şey istiyorum..
- Ama hayat işte hep bana,bize vuruyor..
- Sızlanıyorum aslında, neyi yanlış yaptım diye bu hayatta..
- Ama anlıyorum aslında her şeyi.., görüyorum,hissediyorum.. Bunu da geçmişimden biliyorum..
Bekliyorum.. Bekleyeceğim..
Göreceksin sevgimi... Elbet bir gün...!
Samimi olmayan olaylar ne zamandan beri mutluluk verir oldu.¿ Demek isterdim ama bu bile ters düştü hayata..
Anlamsız bir zaman, hayret edici bir insan nasıl olur da hak etmediği halde hayat ona bir takım tolerans sağlar..
Ve bir anda sorgusuz,sualsiz bırakması bu onların sınanması mı.¿ Acaba diye soruyorum kendime..
Şunu biliyorum ki geçmişte yapılan bir şeyin affedilmesi yeniden yapılmayacağı anlamına gelmez..
'Bir kere o hatayı yaptı mı yine yapacaktır'
Bunu affetmeden önce bilselerdi yine de herkes 2. Şansı hak eder diye söylenirlerdi. Bu konuda değil ama... :-/
'Zararın neresinden dönsek kâr'(mantığı)(;-})
Her zaman'ki gibi beklemekti hayat..
Ama beklediğimiz her ne ise asla gelmeyecekti..
Umudumuzu kaybetmedik yinede... Dayanıyoruz.. İlelebet..
Nasıl bir yol çıkacak önümüze bilinmezlik içinde duygularımızla gidiyoruz...