Sevdiğin kişiyle konuşurken o an başlayan inanılmaz mutluluk hissi..

Zamanın ise nasıl geçtiğini anlayamamak..

Hislerin dahada belirgin hale bürünmesi paha biçilemez...

Her zaman yanında olmasını istiyorsun. Bitmez serüvenin sonsuzluğa erişmesine sadece 'beraber' gitmek istiyorsun..

Onun için her şeyi severek yapmak ise bambaşka duygu..

Onu özel hissettirmek onu ne kadar sevdiğini, neler yapabileceğini, neler keşfedebileceğini göstererek sevginin nasıl bir lütuf olduğunu öğretmek gerekir..

Sevgi için sabır gerekir., zaman gerekir., beklemek gerekir.. Doğru an geldiğinde ise içimizde belirir bu duygu.. Ve koşarak sevdiğin kişiye gidersin...

Peki hayatta neden acı var, hiç düşündünüz mü.¿

Her sevgiyi paylaştığında neden işler hep ters gider ki.¿ Bu hayattaki uğursuzluk nedir. ¿ Her şey nedenlerle kurulu bu hayatta.. ‘İlla acı çekeceksin’ki tatlı günleri görebilirsin’ derler..Sahi Nerede o günler..?

Her acı kendi kendinin aldatmacası.. Her aldatmaca karşındakinin avutulması..

Gidesim gelir.

Alıp başımı uzak diyarlara ..

Son söz söylenir ,

Umudu bitmiştir!

Umudun..

Gözler,rengini değiştirir.

Ateşle rüzgar olur .

Yandıkça ,yakar.

Estikçe savurur.

Bir çarpıntı kalır yürekten!

Belki bir umut der gibi..

Bu çırpınışlar belki son olur.

Vuslat,maziden gelir .

Yada,yine maziye gider.

Dönmemek üzere

Kim bilir..!

Herkes gerçek kişiliğini saklıyor. En azından arada bir..

 Bazen benliğinizin o bölümünü o kadar derine gizliyorsunuz ki, onun orada olduğunu,birinin size hatırlatması gerekiyor..

Bazen de kim olduğunuzu bütünüyle unutmak istiyorsunuz..

 Peki ya ben?  Asla kimse gibi olmayacağım...!

Bilmem ki ;hayatın hangi demin de olduğumu,düşünmeden yaşıyorum.. Belki kendi kendime söyleniyorum.. Bilemedim işte.! Belki; Bir yürek çarpıntısı benim ki ! Bir yaranın yeniden kanaması, Bir yorgunluk molası, Bir sesli serzeniş, Azgın yarama kim baksın!! Der gibi bir ahval ! Bir dilim ekmek kavgası! Bir köşeye “Ununu eleyip asmış “ Safa çekilmiş gibi . Ne zaman uyanıp da yeniden Hey hayat.! merhaba ! Demeyi bekler gibi. Ne bilim işte...

Acı gerçekler var, gitmek gerekir..

Bu gidiş, gidiş gibi gelmedi bana, kendimi sürgünlükte sandım..

O da değil..

Ben içimde hep bir yerlere giderim zaten..

  Sürgünlük hep benim aslında.. 

Kendi içimde, hayat üzerindeki gitmeler, sürgünlükler katlanır şeyler..

  Benim gidişlerim çoğu zaman dönüş anlamına gelir içimde..

“Giderken arkama bakmam” diye yazmıştım bir yerde.. (bir önceki post’ta)

Arkama bakmıyordum..: Baktığım geleceğimdi...

Her şey'den geçtim.. Bir senden geçemedim..

Bir tek senden geçemedim...!

Genelde herkesin ayrılma acısı oluyor..

Seni inciten kişinin, hiçbir şey olmamış gibi tekrar yanına gelmesi  neyi anlatır bizlere..?

Biten bir sevginin, aynı kişi ile tekrardan eskisi gibi olunabilinir mi..?

Bu dünyada bir başka; “ben,sen,o,bu,şu” yok..

Hayat bize 2. şansı verir. Ama bizler, 2. şansı vermememiz gerekir.. (Her ne kadar sevsende.. Gururun ön plana çıkmalı..)

Her ne kadar bunu yapamayanlarla dolu olsa da hayat. Biz kendimizi bilelim yinede.. Onlar oldukları ile kalsınlar.. Anlarlar elbet..

-Yolun Sonu- 

Öyle bir an gelir ki başına her şeyi kabullenirsin.. 

Zamansız olayların acınası durumunda her şey’den öte,kendinden ziyade diğer insanlardan ötekileştirilmiş olman hayata ne denli bakmanı sağlar.. Sorarım sana..? 

Hayatın farkına varmak bu kadar zor olmamalı.. 

 Kimin neyi ne yapacağını ne edeceğini’de önceden sezmek zor olmamalı insana..

Kendi kafamıza göre hareket etmekle ısrar ediyoruz..

 Etrafta olup bitenlerden bir haber topluluk ne yazık ki aydınlığı olmayan gelecektir.....!

İçimde düşlediğim hayaller, çocukluğumdan kalan utangaçlığım ve herkese iyimser bakmam.. Her ne kadar insan kötü olursa olsun içinde bir yerlerde saf temiz bir yanı var.. Zor değil aslında sadece farkına varmak istenmiyor.. Ama hep böyle yapmam beni incitti... Suistimal edildi... Defalarca... Hayatta bir isteğim vardı önüme geldi. Ama hayat işte oyun oynadı geri gitti. 'Herkesin yanlışı bir doğru benim doğrum bir yanlış olmuş maalesef..' "lâik olamamışım hiçbir zaman hiç kimseye.." Bundan sonra eskisi gibi olamayacağım.. Boş bir hayalle olmayacağını bildiğim halde artık üstüne gitmek istemiyorum.Tükendim.. Bunuda kimsenin anlamasını beklemiyorum sadece okuyup geçilecek önemsiz bir yazıymış gibi....!

Onlar daha iyi biliyor ya olur mu öyle şey 😬😡😠

Ardıma bakmadan gideceğim ama ona biraz daha var..

Ama o zaman geldiğinde bakalım : )