Melihcan (Atlantisreborn)

Kendini mahkum acımasız hissedenler gerçeği göremez haldeler..

Gerçeği görmek isteselerdi bu duruma düşmeyeceklerini bilirdiler..

İnsan özgür olmak ister.. Bulunduğu ev hep sıkıcı gelmiştir.. Kendi(si)ni hep mahkûm hisseder..

  Mutluluğu evinden uzaklarda aradı(n).. Şimdi ise gittiğin yerde de aynı duyguları yaşıyor(sun)..

 Ve biraz olsun soluklanabilmek için eski hapishanesine dönmüştü(n).. 

Özgür bir hayat; hayata karşı bir sorumlu olarak davranmadan mümkün olamaz..

 Sorumsuz bir özgürlük arayan,gittiği her yere içindeki hapishanesini götürür..

Ruhu mahkûmdur çünkü,..

Gözlerindeki görünmez demir parmaklıklara dokundu(n)...

Hayattaki rolünü sen seçtiğini sandın.. Özgürüm, kimse karışamaz, ne yapmak istersem onu yaparım dedin.. 

Acı çekiyorsun şimdi unutmak istiyorsun o kişiyi veya alışmak..

 Onun yerine arkadaşlarım var dedin.. (Sadece iyi zamanda yanında olanlar..)

 Ama sen onları yücelttin.. Bambaşka kimlikte sergiledin.. 

Zaman ne kadar çok geçerse o kadar çok güvenin oluyormuş.. Bunu gösterdin..Kabul etmesen de.. 

Zorunlu olarak onlara tutunmak istersin hatalarıyla birlikte..

Eğer ki böyle devam ederse(n) (boş) umutlarla gelecek olmayacağını bilme(n) gerekecek.. Veya kendini kandırırsın..

Bir gün gelir, arkadaş dediğin kişilerin değeri (kalmaz.) Yanında da kimse olmaz..

Düşüncelerini ve yaptığın şeyleri kendin karar vermek yerine onların fikirlerine önem veriyorsun kendi duygularını hiçe sayarak (yalan söyleyerek) kendi kararın mış gibi tepsiyle öne sunuyorsun.. Her şeyi düzeltiyorum derken hiç düzeltemediğini fark edeceksin..  

Belki anlarsın o zaman geçmişteki söylemleri, illa başına bir şey gelecek inanıp anlamak için..

İşte buna rağmen sen özgür müsün..?