Melihcan (Atlantisreborn)

Belli bir süre zarfında mutluluğun; her türlü karamsarlığa iyi geleceği ve sevgi ile birleştirildiğinde yıkılmaz bir güce ulaşacağı ve hiç bir durumun yıldıramayacağını gösterir. Bizler hayatı karmaşık hale getirenlerdeniz. Her acı sadece bize oluyormuş gibi yanıp tutuşup, o yangından yine de çıkmak istemeyen kişileriz.. Aslında o yangını alevlendiren yine bizleriz.. Her şeyi kendi kendimize yapıp. Hiç kabullenmedik, güvenemedik, görmedik..

"Yangın için su olmaya gelen biriyim.."

Yıllardır beklemeye değer günlerde, her defasında mektup yazdım.. Yaşlı gözlerle dilekler tutup umudumu her zaman diri tuttum.. Sakladım.., her defasında kimselere belli etmeden sustum..

"Hayalden fazlasısın.." "Beni ben yapansın.."

Gözlerinin içine bakarak hayallere dalmak isterim. Gamzelerini görmek için her gün yanına gelirim.. Ben yaralarına merhem olup seni yeşertirim..

Sevginin nasıl bir his olduğunu görmek için kendini çözmelisin..

Gerçekler bu kadar belirginken korkma..

"Kollarım açık seni bekliyor..."

Dilediğimiz dünyada her ânı yaşamak için hayalleri ortaya koyarız..

Seninle gideceğimiz her yolda elini tutup sevgimi haykırmaktan çekinmeyeceğim..

Etrafta gördüğümüz her çiçeğin sana gıpta ile bakması, senin saf güzelliğin eşsiz manzaram.. Bir umudun en güzel hali(sin)..

Her son bir veda değil.. Yeni bir başlangıç için...

''Işıksız susuz kalmış sararmış bir çiçeksin

Ömrünü zehir gibi yalnız mı içeceksin...''

Nereden çıktın yine karşıma?

Tamamlayamadığın hangi vicdansızlığın için döndün? Geçmişim olamamıştın, şimdi geleceğimde olmak için mi geldin? Artık benim için sen bir ‘fark etmez’sin. Fırtınada kaybolmuş bir yelkenli için rüzgarın nereden estiği önemli değildir. Geçti artık o günler… Mezarıma çiçekle gelmen, beni öldürmüş olman gerçeğini değiştirmiyor. 

Sessiz çığlıkları vardır kırılan kalbimizin ve onları yalnızca Allah duyar. Senin duymadığın ve hiçbir zaman duyamayacaklarından bahsediyorum. Umarım beni anlıyorsundur. Keşke biraz düşünebilseydin. Düşünmediğin için şimdi kalbin acıyor biliyor musun? Beynin düşünemediği her şeyin cezasını kalp çeker. Düşünmek beyni acıtmaz ama düşünmemek kalbi yorar.

Şu hayatın bize en büyük darbesi beklediklerimizin hiçbir zaman gelmemesi, gelenlerin ise bizi hak etmemesidir. Bazı insanlar hiç başlamayan hayatlarının bitmesinden korkarlar… Neyi biriktirebilmişler ki kaybetsinler? Sen de onlardansın bana göre. Elinde avucunda hiçbir şey kalmamış ama hala yitirmekten korkuyorsun. Kolların boşluğa alışmış ama benimle doldurmaya çalışıyorsun. Bitmişsin ama hiç başlamamış olduğunu anlayamamışsın. Söylenmiş sözleri duymamışsın, şimdi söylenmemişleri dinliyorsun. Göremediğin şey şuydu; ben sana hayatımı verdim, sen onu başkasının çöpüne attın.

Bana gelince… İyiyim ben. Aşkta özgürlüğün tutsaklıkla başladığını ve aynı zamanda da hayatta aşktan daha önemli şeyler olduğunu öğrendim. Mesela insan olmak…